Johannespassion

De Johannespassion behoort, samen met de Matthäus en de Hohe Messe tot de monumentaalste werken die Bach in zijn leven heeft gecomponeerd. Duistere politieke en religieuze krachten – zo is te lezen in het Johannes evangelie -zijn verantwoordelijk voor de kruisiging van de zoon van God. Dit monumentalewerk van Bach is een dramatische en aardse visie op de laatste levensdagen van Jezus van Nazareth. Bach’s eigen emotiesbij wat ‘de mensenzoon’ in zijn lijden onderging, zijn in deze passie ten diepste mee te voelen.

Huub Ehlen, artistiek leider van Ad Mosam, wil in ’de Johannes’ laten horen dat Bach muzikale emoties scherp tegenover elkaar durft te plaatsen terwijl hij ze op een ander moment weer soepel met elkaar verbindt. Spot, haat en vernedering bereiken een tragisch dieptepunt in de Kreuzige-koren, maar uiteindelijk komen alle heftige emoties tot rust in het slotkoor Ruht Wohl. Bach maakt ons deelgenoot van de emotionele verwarring die de lijdensweg van Jezus bij hem opriep.

Die verwarring, die dreiging, die angstkreten, die opgejutte menigte zijn allemaal hoor- en voelbaar in deze Johannespassie.

‍